schnackeln
[ˈʃnakəln]intransitives Verb | verbe intransitif v/i <-(e)le; Hilfsverb “haben” | verbe auxiliaire «haben»h.> umgangssprachlich | familierumg regionalPrzegląd wszystkich tłumaczeń
(Więcej szczegółów po kliknięciu/naciśnięciu tłumaczenia)
schnackeln
[ˈʃnakəln]unpersönliches Verb | verbe impersonnel v/unpers <-(e)le; Hilfsverb “haben” | verbe auxiliaire «haben»h.> umgangssprachlich | familierumgPrzegląd wszystkich tłumaczeń
(Więcej szczegółów po kliknięciu/naciśnięciu tłumaczenia)
Przykłady
- bei ihr hat es geschnackelt sie hat es begriffen umgangssprachlich | familierumgelle a pigé (enfin)bei ihr hat es geschnackelt sie hat es begriffen umgangssprachlich | familierumg
- bei ihr hat es geschnackelt sie hat sich verliebt
