„knien“: intransitives Verb knien [ˈkniːən]intransitives Verb | czasownik nieprzechodni v/i <kniet, kniete, gekniet> Przegląd wszystkich tłumaczeń (Więcej szczegółów po kliknięciu/naciśnięciu tłumaczenia) klęczeć klęczeć knien knien „knien“: reflexives Verb knien [ˈkniːən]reflexives Verb | czasownik zwrotny v/r <kniet, kniete, gekniet> Przegląd wszystkich tłumaczeń (Więcej szczegółów po kliknięciu/naciśnięciu tłumaczenia) klękać... Przykłady sich knien klękać <(u)klęknąć> sich knien sich in die Arbeit knien umgangssprachlich | wyraz potoczny, poufałyumg zab(ie)rać się na serio do pracy sich in die Arbeit knien umgangssprachlich | wyraz potoczny, poufałyumg
