„keifen“: intransitives Verb keifen [ˈkaɪfən]intransitives Verb | verbe intransitif v/i Przegląd wszystkich tłumaczeń (Więcej szczegółów po kliknięciu/naciśnięciu tłumaczenia) criailler, glapir criailler keifen keifen glapir keifen umgangssprachlich | familierumg keifen umgangssprachlich | familierumg Przykłady eine keifende Frau une femme criarde une braillarde eine keifende Frau