„uitbreken“: intransitief/onovergankelijk werkwoord uitbreken [ˈ-breːk-]intransitief/onovergankelijk werkwoord | intransitives Verb v/i Przegląd wszystkich tłumaczeń (Więcej szczegółów po kliknięciu/naciśnięciu tłumaczenia) ausbrechen ausbrechen uitbreken uitbreken „uitbreken“: onzijdig uitbreken [ˈ-breːk-]onzijdig | Neutrum, sächlich n Przegląd wszystkich tłumaczeń (Więcej szczegółów po kliknięciu/naciśnięciu tłumaczenia) Ausbruch Ausbruchmannelijk | Maskulinum, männlich m uitbreken uitbreken